Το χειρότερο είναι ότι μας έγινε συνήθεια και μας κερδίζει η απάθεια……..

Έβδομο σερί ματς χωρίς νίκη ο Π.Α.Σ., από τις 18 Φλεβάρη και το διπλό στα Περιβόλια Χανίων. Συν ότι είμαστε πρωταθλητές στις ισοπαλίες, πράγμα αρνητικό. Όρεξη ούτε για γράψιμο μετά το ματς με Ξάνθη εκτός και Α.Ε.Λ. εντός. Ούτε για σχολιασμό!

Όχι ότι κάτι άλλαξε κάτι μετά την ήττα στη Λαμία (όπου σώσαμε ακόμα έναν – όχι Ajax αλλά Jesus of Epirus). Η διάθεση δεν άλλαξε ούτε τώρα, αλλά το σκεπτικό. Διαβάζω και ακούω αρκετούς – και φιλάθλους του Π.Α.Σ. – να σκέπτονται με τον εξής τρόπο : «Ε, μωρέ αδιάφοροι ήμασταν εμείς, αυτοί το ήθελαν περισσότερο», «η Λάρισα είχε τα “πούλμαν” πίσω», «αφού σώθηκε η χρονιά» και άλλα πολλά που θα χρειαστεί υο μέρες να γράφω.

Και σκέφτομαι αυτή η αδιαφορία και η απάθεια πέρασε δυστυχώς και σε μένα ώστε να μη γραφτεί τίποτα. Κακώς!!!

Αυτή η απάθεια το να δεχόμαστε τόσο εύκολα τα άσχημα αποτελέσματα, επειδή δεν μας επηρεάζουν κάπου βαθμολογικά, και να τα δεχόμαστε σαν φυσιολογικά είναι μέγα λάθος. Η πίεση προς τους ιθύνοντες της Π.Α.Ε. πρέπει να έρθει πρώτα από τον λαό της ομάδας και μετά από οποιονδήποτε άλλο. Να αναθεωρηθούν μέσα στο καλοκαίρι κάποια σχέδια, στόχοι και γιατί όχι να αλλάξουν και ριζικά αρκετά πράγματα. Αλλιώς οδεύουμε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας……

Κι αν φέτος μας φαίνονται φυσιολογικά και ”δεν βαριέσαι” όλα τα άσχημα αποτελέσματα, του χρόνου με ομάδες που έρχονται από την χαμηλότερη κατηγορία, όχι απλά για να μείνουν στην κατηγορία, να δω πως θα λέμε “δεν βαριέσαι”.

Χωρίς κόσμο στο γήπεδο, αλλά όπως προείπα……  το χειρότερο, χωρίς αντίδραση!!!

Υ.Γ. Για το παιχνίδι με το γαύρο τι να πεις….. και τι να ασχοληθείς…..

Μετά από πολλά χρόνια- αν συνέβη και ποτέ – να είναι τόσο αδιάφορο και για τις δυο πλευρές ένα τέτοιο ματς…….και όχι μόνο βαθμολογικά.